Çocuklar İçin Güvenli Sınırlar

Çocuklara gelişim döneminde uygun sınırlamalar koymak, sınırları sevgiyle ilişkilendirmemek gerekir. Sınırlar koyarsam çocuklarım beni sevmez, bu evde kurallar yoktur diye çocuklarını sınırsız bir ortamda yetiştirilen çocuklar hayatta hep sorun teşkil eder. Aksine sınır koymak çocukların güvende olmasını sağlar. Çocuklara sınır koyulmazsa başkasının sınırlarını da dikkat etmez, başkalarına karşı kendini korumayı da öğrenmezler.





Çocuklara Hangi Konularda Sınır Koyulmalıdır?

Çocuklara öncelikle ağlayarak bir şey yaptırmasına izin vermemek gerekir. Böyle çocuklar ağlayarak her istediğini yaptırdığını gördükleri zaman sürekli ağlama eğimli olurlar. Odasını oyuncaklarını toplaması sağlanmalı ev işlerine yardım etmesi sağlanmalıdır. Böyle yetiştirilen çocukların disiplinli ve düzenli bir yaşantıları olur. Okula devamlılığı sağlanmalıdır. Arkadaşları ile vakit geçirilmesi engellenmemeli fakat bu konuda sınır koymak gerekir. İnternet kullanımı sınırlandırılmalıdır. Vücudunun dokunulmaması, gösterilmemesi gereken yerler öğretilmeli bu durumda cinsel istismarla karşılaşmazlar. Anneye babaya diğer yakınlarına arkadaşlarına nasıl davranılması gerektiği öğretilmelidir. Güvenli bir alanda oyun oynayan çocuklarda bahçeden dışarı çıkmaması konusunda sınır koymak gerekir.





Çocuklara Sınır Koymak İlişkileri Olumsuz Etkiler mi?

Çocuklara sınır koymanın sevgiyle ilişkisi yoktur. Sınırlar koyulan çocuklar size seni sevmiyorum ya da beni hiç sevmiyorsunuz diye söyleyerek tepki gösterirler. Bu durumda çocuklara sınırların sevgiyle bağlantısı olmadığını çocuğun düzenli bir hayat sürdürmesi için sınır koymak gerektiği anlatılmalıdır. . Çocuğa olumlu konutlar verilerek bu durum ortadan kaldırılır ve çocuk bu durumları sınır koymak değil de olgu olarak görürler.

Çocuklara Koyulan Sınırlara Onların Uyması Nasıl Sağlanır?

• Çocuğa her zaman evet denilmeyeceği gibi her zamanda hayır denilmemelidir. Yapılması gerekli olan yapılmalıdır.
• Koyulan kısıtlamalara uyması sağlanmalı bu konuda iradeli olunmalıdır.
• Kısıtlamalar yapılırken çocuğun karşısında kararlı olunmalı baban kızar deden kızar öğretmene şikâyet ederim diye başkasının üzerine atılmamalıdır. Bu durumda çocuk karşısındakini yetersiz görecektir. Bu davranışı neden yapması gerektiğini değil de kimin yanında yapmaması gerektiğini öğrenir.
• Olumlu komutlar vererek kısıtlamalar yapılabilir. Odanı topla ellerini yıka ve yemeğe gel, oyuncaklarını topla parka gidelim gibi olumlu konutlar çocuğun bu kurallara uymasını kolaylaştırır.
• Koyulan kurallar karşısında aile bireyleri tutarlı olmalı. Birinin yap dediğine öbürünün yapma demesi çocuğu ne yapacağını bilemez duruma sokar.





Çocuğa sınır koymak konusunda başarısız olan ya da gereksiz gören aileler çocuklar okula devam etmedikleri zaman, kötü arkadaşlar edindikleri zaman, kötü alışkanlıklar kazandığı zaman, cinsel istismara uğradıklarında, mutsuz olduklarında, kurallara uymakta zorluk çektikleri zaman artık sınır koymak konusunda başarısız olacak ve çocuğun tepkisini ölçemeyecekler. Bu sebeple bu gibi kötü alışkanlıklar kazanmadan çocuklara sınır koymak ve o sınırların çocukların hayatındaki güvenlikleri ve mutlulukları açısından gerekli olduğunu unutmamak gerekir. Ben sınırlama koymam diyerek çocuğunuzu hayatın olumsuzluklarına hazırlamamış olursunuz. Bu durum onun hayatında her zaman sorun teşkil edecek gerekli kazanımları edinmemiş olacaktır.