Francisco Goya, Düğün

Güzel bir genç kadın, çirkin, şişman bir adamla yeni evlendi. Yandan bir domuza benziyor ama açıkça zengin. Oldukça yıpranmış bir palto giyen gelinin babası, istifa ve hoşnutluk arasında bir yerde bir ifadeyle alayı takip eder. 

Genç kadınlar, muhtemelen gelinin arkadaşları gülüyor ve rahip babaya gülüyor gibi görünüyor. Goya’nın Caprichos gibi diğer eserlerinde tekrarlanan bu hikaye, o dönemin ortak bir durumunu ifşa ediyor: genellikle ebeveynler tarafından kendi çıkarları için düzenlenen uygun evlilikler. Bu aynı zamanda Goya’nın arkadaşı, El sí de las niñas’ın yazarı Lenadro Fernández de Moratín tarafından çağdaş literatürde de kınandı.. Bu Goya´nın en ayrıntılı bestelerinden biridir. Alayın bir kemerin altına ustaca yerleştirilmesi, grubu çerçevelemek için mimariyi kullanır ve figürleri, özellikle de grotesk damat olmak üzere aydınlık arka plana karşı vurgular. Bu karikatür, Carlos IV´ün El Escorial’deki ofisine yönelik duvar halılarından biri içindi .